Mijn hobby en ik

Als kind was voelde ik me aangetrokken door de natuur en alles wat daarmee te maken heeft. wij woonden om het bijna te verwoorden "' Einde beschaving". Helemaal aan het einde van een landweggetje waar mijn vader in de winter ( die waren er toen nog) helemaal tot de boden van de auto vast zat in de modder. Koeien stonden wel eens in de tuin, op een zomerse avond hoorde je de koekoek en wist je dat het de volgende dag prachtig weer werd, aan de kleur van de hemel kon je zien wat voor weer het de volgende dag werd, een prachtige aureool rond de maan, dan werd het zomers heet.

De winters waren mooi, de wereld was met sneeuw bedekt een prachtig wit tapijt zonder voetstappen alleen de kleine voetjes van vogels, of een iets grotere poot! afdrukken van een konijn of rat?

Door de boer in de straat werden mijn broer en ik door de weilanden mee op stap genomen en zagen we de nesten van de kiviet en zijn prachtige eitjes, de kikkerdril in een sloot en de kikkervisjes die hieruit voortkwamen. Ook de gevaren werdt je op gewezen dat je nooit dieren in het nauw moest drijven. zo werd van jongs af aan de natuur aan ons voorgesteld wat een rijkdom om daar te mogen wonen, alhoewel ik dat toen niet helemaal zo zag die stilte en ver weg van kameraadjes dat is niet wat een puber wilt.

Op school bij de geschiedenis les kreeg ik voor het eerst te maken met fotografie en ontwikkelen van foto's s'middags hadden we twee uurtjes vrij en waren we te vinden in de doka, deden mee aan wedstrijden en gingen we op stap om toch maar een zo mooi mogelijke foto te maken. Nu vele jaren verder komt mijn hobby weer naar boven en ga ik voor dag en dauw op stap om toch maar die prachtige zonsopkomst in het gouden uurtje te mogen vastleggen op de gevoelige plaat. Moet zeggen het is me nog niet gelukt maar het gevoel wat ik krijg daar zo buiten terwijl iedereen nog knus in bed ligt, zo rustig en sereen dan vergeet je wel eens dat ik ben opgestaan om dit vast te leggen.

Ondertussen weet ik wel dat niet iedere dag mooie plaatjes opleverd, de vogels blijven net niet lang genoeg zitten om die prachtige plaat te maken en bij die mooie zondsondergang ben ik net niet op die plek waar die foto precies de juiste compositie zou hebben. Maar ach dat is ook niet erg zo blijft er altijd wat om naar uit te kijken